Sensizlik sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Hem umutsuz hem mutsuz
Gökyüzünü kaplayan kara bulutlar
Her zaman seni sensizliği anlatıyor
Bedenim her geçen gün daha da muhtaç kılıyor bedenini
Gittikçe daha da yaklaşıyorum sana
Ama yapamıyorum gelemiyorum göremiyorum
Yaklaşıktıkça daha da korkuyorum
Çünkü aşk bir hoşçakal kadar umutsuz
Çünkü aşk kışın yağar kar tanesi kadar görünmez
Kopamıyorum kendime kızıyorum
Sana olan ümitsiz bekleyişimden
Uzaktan izliyorum seni
Sevmemeni hatırlamamanı unutmanı
Daha da bitiriyorum seni senin sensizliğinde
Sesinden başka ses duymuyorum
O efsunlu güzelliğini bıraktıkça gözlerimin içine
Kitaptan bir satır bile okuyamaz oluyorum
Şimdi ne mi oluyor birtanem?
Sonbahardaki yağmur gözlerimdeki yaşlar
Ellerini üşüten o soğuk senden sonraki kayboluşum
Geçen kuşlar bu hayattaki yok oluşum
Ama ben hala seni bekliyorum sevgilim.
İrem Ebrar Uğurlu
Post Views: 224